Ainringer moor is een oud turfgebeid. Sinds 2003 is het een herstellend natuurgebied. Een mooie afwisselende wandelroute door bos, langs water en heide. Er zijn twee uitzichttorens .Een nieuw thuis voor vele dier-, vogel- en plantensoorten.
Er zijn 2 wandelroutes uitgezet. De korte en de lange route zijn eenvoudig samen te voegen tot een wandeling. De korte route is ongeveer 2,5 km en duurt ongeveer 1 tot 1,5 uur. De grote ronde gecombineerd met de kleine route is ongeveer 8,5 km en duurt ongeveer 2,5 tot 3 uur.
Er zijn meerdere parkeermogelijkheden in de omgeving. Ik parkeerde bij Gasthaus Doppler. Steek de grote weg over en de bewegwijzering begint al. Het pad is goed begaanbaar. Er zijn stukken door bos, over zandpaden en delen met schors. Het is een gemakkelijke wandeling met geen merkbare hoogteverschillen.
Parkeren en starten vanaf zwembad Ainring is ook mogelijk. Het zwembad van Ainring is een prachtig buitenbad. Zeker een aanrader op warme dagen.
Twee uitzichtstorens
Langs de korte route is een houten uitzichttoren van twee verdiepingen. Op de tweede verdieping staat een bank. Vanaf daar heb je een mooi uitzicht op het water en de verschillende soorten vogels.
Bij de grote route loop je langs het water. Op het terrein zijn nog steeds de oude treinrails aanwezig. Een wir war van railsen. Vooral bij de grote, nieuwe uitzichttoren zijn ligt nog veel rails.
De grote houten uitzichtstoren heeft meerdere verdiepingen. Deze toren is er pas sinds 2020. In de toren staan informatieborden over het gebied. Informatie over de geschiedenis, de dieren die er ooit leefden en nu leven. Vanaf de toren heb je een fantastisch uitzicht. Een blik over het mooie natuurgebied, de railsen en de mooie omgeving met bergen.
Er is zelfs nog een klein museum. Waar de wagons waarmee vroeger de turf vervoerd werd.
Modder voetenbad
Bij de grote toren is het mogelijk om door een modderbad te lopen. Volgens velen is dat zeer gezond. Leuk is het sowieso. Er is een waterpomp om je voeten af te spoelen. Zelf een handdoek meenemen is wellicht prettig.
Rond 31 mei wordt er gestart met ritjes en rondleidingen door het heidegebied. Met een treintje over het smalle spoor. Informatie is te vinden op www.ainringer-moos.de.
De oorsprong van Ainringer moor
De Ainringer Moos heeft zijn natuurlijke historische oorsprong in de ijstijd ongeveer 12.000 jaar geleden. In een door het gletsjerijs gevormde depressie aan de noordrand van de Högl ontstond een moerassig veen. In het noorden in overgang naar een hoogveen. De veenlaag bereikte een dikte tot negen meter. De Ainringer Moos is in de bronstijd ontstaan.
Er zijn sporen gevonden dat er al rond de Bronstijd mensen in dit gebied woonden. Zoals een veenofferplaats en een promenad. Een reden waarom delen van het gebied op de lijst van historische monumenten staan
De turfwinning begon in het begin van de 19e eeuw. Turfstekers leverden turf als brandstof aan de zoutziederij in Bad Reichenhall, de kalkbranderij Ebner in Rott en aan de hoefijzerfabriek in Hammerau.
Economische crisis
In de economische crisis na de Eerste Wereldoorlog werden de Bayerische Landestorfwerke opgericht voor de productie van brandstof. Na de drooglegging werd het buiten gebied gebruikt voor landbouw en bosbouw. In het kerngebied vonden grootschalige ontginningen plaats. Vanaf de spoorlijn Rosenheim-Salzburg werd turf gestoken naar het zuiden. Het spoorwegnet van de turffabriek Mühlreit werd uitgebreid tot 13 kilometer. Een smalspoor met een spoorbreedte van 600 mm. En geëxploiteerd met zes locomotieven. Vanaf 1968 behoorde de fabriek via Alpentorfwerke Rosenheim toe aan BHS-Bayerische Berg-, Hütten- und Salzwerke. Later onder de namen BHS-Humus en Euflor. Zij leverden aan de tuinsector. Op het 90 hectare grote wingebied waren tot 100 arbeiders werkzaam.
De afwatering verliep via meerdere kleinere rivieren.
Ainringer moor terug naar de natuur
Na het industriële gebruik werd de in de jaren 1990 begonnen renaturering. In 2003 werd het uitgebreid tot het hele winningsgebied. Het werd opnieuw bevochtigd door de afwateringssloten te sluiten. Tevens werden er rietzones en begroeide gebieden met berkenbomen gevormd. Het spoorwegnet werd hier ontmanteld. In 2013 werd na de verplaatsing van de Bundesstraße 304 aan de rand van de open groeve een nieuwe spoorlijn aangelegd. Op dat deel worden bezoekerstochten georganiseerd.
Bij het laadstation Niederstraß wordt een klein museum geëxploiteerd. Aan de oostzijde van het mijngebied, dat met grondwater werd overstroomd om een merenlandschap te vormen, werd een 2,5 kilometer lang heide-avonturenpad met een uitkijktoren aangelegd. Een ander pad leidt rond de open groeve met een veenopvangbekken en een uitkijkpunt voor veen.
Allerlei vogels en andere dieren hebben zich hier gevestigd. Bij één onderzoek waren 40 van de 152 geregistreerde soorten vertegenwoordigers van de Rode Lijst.
Waar regel ik mijn reis?
Vliegtickets eenvoudig en snel over https://www.skyscanner.nl/
Een bed en/of auto reserveer ik eenvoudig en snel over https://www.booking.com
Soms reserveer ik een bed over https://www.airbnb.nl/
Booking.com