6-daagse roadtrip op een motor van Dalat naar Hoi An

motor ride in dalat vietnam

Het mooie van deze reis is dat je door de binnenlanden rijdt waar weinig tot geen toeristen komen. Zo krijg je de kans om het echte leven in de hooglanden van Vietnam te leren kennen. Je kan je voorkeuren aangeven. Mijn chauffeur en tevens gids is Nghiep wat betekend Destiny, Lot. Het wordt vooral een route door de binnenlanden. De wegen zullen af en toe zeer slecht zijn.

Dag 1

Lady Boeddha. Een tempel met een gigantisch grote vrouwelijke boeddha. De meeste mensen, 70%, van Vietnam zijn Boeddhist. En dan is het vooral dat wat je aan ander gunt zult u ook ontvangen. Karma.

Weasel Coffee. In deze regio laten ze wezels koffiebonen eten. Zodra de bonen in de ontlasting zitten laten ze het drogen. De gedroogte bonen worden vermalen voor koffie.

Koffie is een groot exportproduct. In het verleden zijn er hele stukken jungle weggekapt om koffie te planten. De regering heeft dit nu een halt toegeroepen. Aan de ene kant is er te veel koffie en aan de andere kant is er te veel jungle weggehaald. De meest verbouwde koffie is Arabica.

Zijdefabriek. Een vrouwelijke mot legt heel veel eitjes. De rupsen eten Mulberry blaadjes en groeien groter.  Zodra zij gaan cocons worden zij in een bak gelegd. Dan maakt de rups een cocon van zijde draadjes om hem zelf heen. In de cocon veranderd de rups in een pop. In de fabriek worden de zijde draadjes van de cocon gehaald. Daar zijn hele machines voor. De pop wordt een mot en legt eitjes. En dan begint het proces opnieuw.

Elephant waterfall. Niet echt een hele grote waterval maar de klim ernaartoe is wel even lekker na het stilzitten op een motor.

Floating Houses. Onderweg in een rivier passeren wij floating houses. Drijvende huizen. Hier wonen veelal jonge echtparen uit de Mekong delta. Zij verhuizen i.v.m. de vervuiling in de Mekong en hopen hier op een beter leven. Op land is er geen plek dus hebben zij drijvende huizen gemaakt. Onder en naast het huis kweken zij ook vis. Een zwaar leven op het water zonder voorzieningen. Alles moet zij zelf regelen.

Daklak meer. Het tweede grootste meer in Vietnam. In ieder geval in het regenseizoen. De omvang veranderd tijdens het rijstseizoen. Op een heuvel is nog een zomerpaleis van de laatste koning. Het is nu een hotel. Het gebouw is niet echt bijzonder echter de blik op de zonsondergang wel.

Dag 2

Long houses. Het zijn lange huizen op palen. Dit omdat er overstromingen kunnen zijn. Er wonen grote gezinnen in de huizen. In deze gemeenschap is de vrouw de baas. De kinderen dragen ook de achternaam van de moeder. De woordgrap hier is dat de vrouw de baas is en de man werkt als een buffel.

Koffieboomstam voor kolen. Onderweg zie je meerdere locaties waar de oude koffieplanten worden gebrand naar kool voor een BBQ. Het wordt in een luchtdichte ruimte opgestookt. Zeer ongezond werk. Helaas werken de meeste mensen er ook nog 7 dagen per week.

Landbouw. Onderweg zie je enorme rijstvelden, cacaoplantages. Peperstruiken, Velden met watermeloenen, thee, rubberbomen etc. Al die dagen rijden wij meestal over afgelegen wegen. Sommigen zijn niet eens wegen maar zandwegen met diepe gaten.

Waterval Draynur. Makkelijk te bereiken. Een leuke brede waterval. Onderaan is er een kleine afscheiding waaronder je een douche kan nemen. Neem je badkleding mee.

Minority museum. Er zijn 54 verschillende minderheden groepen in heel Vietnam. In Buon Ma Thuot de hoofdstad van regio DakLak is er een museum over minderheden en hun dagelijkse leven. Tevens is er een stuk over de geschiedenis van het land. Een stuk over het vroegere leven van de mensen in de regio. En een stuk over de dieren die er eerder en nu allemaal leven.

Reizen

Dag 3

Vooral veel kilometers happen. Hoi An moet wel gehaald worden.

Er zijn veel rubberboomplantages. De barst wordt geopend en gekrast. In een plastic emmer vangen ze de vloeibare rubber op. Tijdens het seizoen leven de mensen in en rond de boom.

Het is ook hoogseizoen voor peper. Voor heel veel huizen, of in hun tuin of gewoon naast de weg, ligt de peper te drogen. Het ligt aan de hoeveelheid zon maar gemiddeld duurt het 5 dagen.

Wij stoppen bij een gezin die rijstpapierwafels maken. Het recept kan enigszins verschillen bijvoorbeeld met een snufje zout, peper, sambal of iets. Dit gezin voegt iets zout toe en sesamzaad. Er is van rijst poeder gemaakt. Aangemaakt met water wordt de poeder een dun papje. Zij voegen sesamzaad toe. Het wordt net als crêpes gebakken op een warm ijzer. Even de deksel erop en klaar om te laten drogen op bamboe stellages. Het drogen gebeurt gewoon buiten in de lucht. Dat maakt dat zij dit werk niet kunnen doen als het regent. Het vuur wordt van buiten het huis opgestookt onder de plaat. Echter is het behoorlijk rokerig binnen. Wederom slechte werkomstandigheden. Veel werkomstandigheden in Vietnam zijn vooral zeer slecht voor je luchtwegen.

Pleiku en omgeving. Hier in de hooglanden en dichtbij de grens van Cambodja was de regio waar veel Amerikanen gelegerd waren. Op dat moment waren de meeste bewoners vertrokken naar elders. Een paar minderheden bleven achter. Na de oorlog is er veel jungle weggekapt om alle mijnen te ruimen. In deze regio zijn een paar strategische heuvels waarvandaan je de grote valleien kunt overzien. Wie de heuvel in zijn macht had was heerser over de vallei.

Onderweg passeren wij meerdere tempels.

In de hoofdstad van de provincie is een groot standbeeld van Ho Chi Minh. Het is omgeven door een grote afbeelding over het leven en de oorlog in Vietnam en een groot park.

Dag 4

Wij rijden nu voornamelijk door theeplantages. Het is daar nu niet het seizoen voor.

Onderweg passeren wij een grote Boeddhistische tempel. Vandaag is de dag na de eerste volle maand van het nieuwe jaar. Een dag dat iedereen na de tempel gaat om te bidden.

Onderweg wil mijn gids naar een grote dam, San Se, voor het opwekken van elektriciteit. Echter mag ik als buitenlander het terrein niet op. Het zit hier zo dicht bij Cambodja dat de beveiliging maatregelingen stukken strenger zijn. Het maakt dan niet uit dat ik een Europeaan ben. Alleen als je met een grote groep komt met vooraankondiging is een kleine rondleiding mogelijk.

Sojabomen. Langs de kant van de weg werken mensen met boomstammen. Het zijn oude of speciaal gekweekte sojabomen. Van de schors wordt wierook gemaakt. De korte takken worden verkocht als brandhout voor de keuken. De lange stammen worden gebruikt om meubels met te maken. Net als met veel dieren wordt alles gebruikt.

Kon Tum

Een leuke niet al te grote stad. Er is een lokale markt. Hier staat de enige houten katholieke kerk in Vietnam. Vooral van buiten is het een mooi gebouw. Achter der kerk is een weeshuis met 200 kinderen. Iets verderop is het klooster helaas was die gesloten die dag. Aan de rand van het dorp staat een groot Rong huis, een gemeenschapshuis.

In deze omgeving wonen meerdere minderheden groepen vreedzaam samen. Er zijn meerdere kleine dorpen met hun eigen gebruiken. Iedere cultuur heeft zijn eigen architectuur over het gemeenschapshuis. Zo’n gemeenschapshuis wordt voor allerlei verschillende dingen gebruikt. Bijvoorbeeld als gemeentehuis om te trouwen, als school, als vergaderzaal etc. De kwaliteit van de huizen in de dorpen verschilt. Sommigen zijn lemen hutten, houten huisjes of zelf uit steen of beton.

Dag 5

Veel van deze omgeving is verbonden aan de Vietnamoorlog.

Skullhill is een bekende heuvel. Wie die heuvel in de macht had was ook de baas over de belangrijke hochiminhtrail in dat gebied. Op deze heuvel zijn veel schedels gevonden vandaar de naam skullhill.

4 april 1972 was een belangrijke dag in de Vietnamoorlog. Er is een groot monument onderweg speciaal voor die datum.

Dichtbij was er een vliegveld welke nu verlaten is. De landingsbaan ligt er nog en je kan de bombardement gaten zien. Toch een apart idee dat je er nu overheen kunt lopen of rijden.

Ernaast ligt Charliehill. Helaas bekend van toentertijd Bombardement Orange uitgevoerd. De verschrikkelijke napalmbom. Het heeft het leven van vele mensen verwoest. Vele jaren later werden er nog erg veel gehandicapte en misvormde baby’s geboren. Geen boom leeft er meer.

Ongeveer over en langs de Ho Chi Minh trail gaat nu een snelweg. Deze snelweg dient ervoor om de enige andere snelweg langs de kust te ontlasten en het leven in de hooglanden wat te vereenvoudigen.

Hier is ook het stuk wat wordt aangeduid als het drielanden punt. Er is een soort rotonde waar wij dus in Vietnam rijden. Linksaf ga je naar Cambodja. Rechtsaf naar Laos. Wij rijden tot aan de grens met Laos. Een kleine omweg slechts.

Hierna rijden wij de jungle in. Een ander landschap dan de kale heuvels. Onderweg zijn er een paar watervallen. Niet spectaculair. Veel scooterrijders wassen in het frisse water even hun gezicht en handen.

Er zijn meerdere lokale bruggen over de rivier en valleien. Die worden nog steeds gebruikt door de mensen. Een avontuurlijke overtocht met ontbrekende planken.

Dag 6

De laatste dag. Een tocht langs de rivier de jungle uit. Nog een waterval. Niet speciaal maar pal naast de weg. Ik zie nog waterbuffels de rivier oversteken. Rond de boerderij lopen vaak veel hangbuikzwijntjes. Wij zien een moeder met drie kleine biggetjes.

Mijn gids weet nog een oud openluchtmuseum te vinden. Onderwerp de Vietnam oorlog op Ho Chi Minh trail. Officieel is het terrein gesloten. Je kan eenvoudig om het hek lopen. De meesten zijn Amerikaanse legertrucks en jeeps. Over sommigen is een dak gezet. Er staan meerdere voertuigen op de originele Ho Chi Minh trail en dat maakt het toch wel bijzonder. Echter wordt het niet onderhouden en zal het over enige tijd verdwenen zijn.

In deze omgeving wordt ananas verbouwd. Heerlijk een verse gesneden ananas.

En dan de aankomst in Hoi An. Het waren 6 mooie dagen. Erg veel gezien. Ook wel een beetje veel van hetzelfde. Maar dorpen, het dagelijkse leven en mensen observeren verveelt nooit. Een aanrader.

Mijn kont is wel erg blij dat de rit erop zit!

Reizen
Booking.com

Geef een reactie