Zoeken naar een dak boven mijn hoofd

kamer

Ik schrijf mij in op een website. WG-gesucht WG is wohngemeinschaft. Een goede website met een redelijk goed aanbod voor wat ik zoek. Er staan genoeg advertenties op. Ik ben vaak te oud. De meesten willen iemand van maximaal 25 of 30 jaar.

Op heel veel advertenties reageer ik. Gewoon vaak schieten dan zal het toch wel een keer raak zijn. Bij veel advertenties staat een soort codewoord ergens in de tekst. Je reactie moet beginnen met dat codewoord zodat de ontvanger weer dat je de hele advertentie hebt gelezen. Vele vragen om een link naar een social media account.

Voor de eerste nacht boek ik een kamer in een goedkoop hotel. Dichtbij het centrale station. De avond van mijn aankomst heb twee bezichtigingen achter elkaar.

De eerste is bij een vrouw. Zij is stukken ouder dan aangegeven in de tekst. Zij is behoorlijk hippie. Dreadlocks. Veel paars en batik doeken in huis. Een hele grote bank maar dan meer een ligbank dan een zitbank. En zij heeft geld zorgen. Zij verhuurt illegaal. Mijn alarmbellen gaan af. Niet doen.

De tweede kamer is slechts voor tijdelijk. De eigenaar verbouwt zijn hoofdwoning en wil tijdelijk weer in het appartement. De 2 medebewoners zoeken druk naar een kamer. Voor 2 maanden kan ik het huren. Goede lichte kamer op een goed locatie. Ik kan en mag er de volgende dag al in. De mannen het grappig. Zo snel beslissen en handelen.

Ach ik denk echt dat ik daarin veranderd ben de laatste paar jaren. Ik zoek iets. Mijn eisen zijn tegenwoordig niet zo hoog. Een kamer. Liefst niet te ver van het hotel. En betaalbaar. Alles aanwezig check? Doen. Een kamer is altijd goedkoper dan wonen in een hotel of hostel.

Twee maanden zijn zo voorbij dus de zoektocht gaat redelijk snel door. Vooral als na een week de twee huisgenoten opeens een ander huis hebben. En zij kunnen er ook al na een week in. De eigenaar wil toch wel graag dat ik korter blijf dan de afgesproken 2 maanden. Ik heb een getekend huurcontract. Alles goed wat dat betreft.

Mijn zoektocht breid ik uit. Op facebook zijn groepen om kamers te zoeken en aan te bieden. Ik maak zelf een advertentie aan op facebook en op wg gesucht. Een tip van een collega. Zij kreeg meer reacties op haar eigen advertentie dan dat als zij op advertenties reageerde.

Er zijn redelijke specifieke advertenties.

De normale zijn nog man of vrouw met een leeftijd. Velen zoeken studenten.

Maar genoeg ook. Verplicht vegetarisch. Verplicht schoenen uit. Verplicht stil na 21.00 uur. Niet kruidig koken. Niet met knoflook koken. Creatief zijn. Muziekinstrument kunnen spelen.

Man zoekt vrouw!? Zo staat het er natuurlijk niet letterlijk. Maar tussen deze regels kan je makkelijk door lezen. Op je zoekopdracht komen daar de meeste reacties van. Man die een vriendin/vrouw zoekt. Dat is misschien nog de nette. Bij velen vermoed ik toch dat zij seks willen. Gelukkig kan ik de heren afwimpelen daar de afstand tot het hotel te groot is.

Heel veel uren ben ik bezig met het zoeken naar een dak boven mijn hoofd. Heel veel advertenties lezen. Op heel veel advertenties reageren. Van nog niet de helft krijg je een reactie terug. Gewoon omdat het de aanbieder ook zoveel tijd kost. Vele zoeken daarom ook een huurder voor een langere periode. Het kost zoveel tijd. Ik denk dat ik er bijna een maand aan werkuren in heb zitten zo niet meer.

Maar ik heb zo toch een eerste kamer gevonden. En sinds gisteren een getekend huurcontract voor een andere kamer. De Nieuwe kamer is voor onbepaalde tijd. Fijn. De kamer is iets duurder maar dan heb ik ook meer. Ruim 30 m2. Een eigen wastafel. En een eigen douche. Het is bijna een ministudio. Op slechts 12 minuten fietsen van het hotel. De man die vertrekt wil er snel uit. En ik ben flexibel om te vertrekken. Beide partijen blij.

En ik ben gelijk de eigenaar van een kast. Een grote Ikea kast. Een hele grote Ikea kast. Voor euro 60 heb ik die overgenomen. Ik krijg de kast nog niet half vol met mijn spullen. Maar goedkoper krijg ik zeker geen kast. En zonder vervoer is het ook lastig om iets te kopen.

Het voelt gek. Ik heb eigendom. Een kast. Voor de gein zeg ik al tegen de eigenaar. Die kast. Dat is ons geheim. Sabine die een kast bezit. Wie had dat gedacht.

De zoektocht van een collega van mij heeft haar in meer bizarre situaties gebracht.

Een keer opende een man de deur en was hij naakt.

Een keer was er een man en die had hele harde neonazi muziek aan. In het Kroatisch! Mijn collega komt uit Kroatië. Bizar.

Nu heeft zij een kamer geaccepteerd dichtbij het hotel. De eisen van de verhuurder worden hoe langer hoe vreemder.

Zij mag nooit lawaai maken

Zij mag de keuken slechts 1 keer per week gebruiken om te koken

Zij mag geen bezoek ontvangen

En zij mag geen eigen prullenbakje. Nee want meneer wil geen producten in huis voor de maandelijkse periode!!!!!

Echt sommige dingen verzin je niet. Blij dat mijn verhuurder een vrouw van 60 is.

Via Facebook zie ik een advertentie. Een kamer iets duurder dan ik zou willen. Lokatie is goed. En ik zou er snel in kunnen. Als ik ga kijken ben ik positief verbaast. Echt een grote kamer. Ruim 30m2. Een wastafel. Dat is zeer prettig. En zelfs een douche. Wat een luxe. Een soort kleine studio zonder keuken en wc. Wat een luxe. Ja ik wil alweer haha.

Ook hier de verbazing dat ik zo snel beslis. Ik zie geen enkele reden om niet gelijk toe te stemmen. Het is huren met een maand opzegtermijn. De buurt zit er goed uit. De dame is vriendelijk. En mijn verhuurster is blij dat zij de andere afspraken kan afzeggen. Scheelt toch tijd.

Iedereen weer blij.

Liefs

Sabine

WonenWonen

Geef een reactie