Watten in mijn hoofd

De wereld draait door

De natuur hersteld. De natuur is de held. De natuur laat zien hoe flexibel zij is. Mensen staan stil. Mensen zijn teruggeworpen op zichzelf.

Ik ben nog steeds in München.

Een paar keer kreeg ik het advies: ga toch naar Goor.

Ongetwijfeld lief bedoeld.

Echter heb ik in München een kamer en een baan. In Goor zou ik ook bij niemand op visite mogen. In Goor zou ik ook alleen digitaal contact kunnen hebben met mensen. Dus maakt het nu geen verschil waar ik ben.

Er zijn toch een paar verschillen tussen München en Nederland.

München ligt in de deelstaat Beieren. Een zelf verklaarde vrijstaat. Beieren volgt meestal de adviezen en maatregelen van Oostenrijk op. Oostenrijk ligt letterlijk op een steenworp afstand.

In Oostenrijk ging de boel al 3 weken voor beieren op slot. In Oostenrijk willen zij na Pasen voorzichtig de maatregelen versoepelen. Een aantal winkels mogen weer open. Wel geldt dan gelijk de plicht om een mondkapje te dragen.

Hopelijk gaat het goed in Oostenrijk en zal Beieren en dus ook München volgen.

In München zijn alleen de primaire winkels open. Supermarkt, apotheek, bank, drogist en bakker. Meer niet. De kledingzaken, musea, zwembaden etc zitten al weken dicht.

Je mag naar buiten om naar je werk te gaan. Om naar een dokter te gaan. Om boodschappen te doen.

En je mag naar buiten om te bewegen en een frisse neus te halen. Naar buiten gaan mag alleen met je huisgenoten of alleen.  Ben je alleen mag je hooguit met een andere persoon op straat (of dat nu wijs is?). De politie rijdt met speakers rond. Een frisse neus halen doe je rond je eigen woning. Niets met een auto of openbaar vervoer naar een mooie buiten locatie.

Afstand houden van 1,5 tot 2 meter. Stickers op winkelvloeren. Stoplichten bij winkels. De winkel voorraad is in München altijd nog prima. Al zijn de geluiden vanuit andere steden en vanaf kleine plaatsen anders. Lege schappen. Vooral wc papier blijft een issue.

De politie is overal. Dag en nacht. Er is erg veel politie die regelmatig mensen vragen om verder te lopen. Om afstand te vergroten. Om te vragen wat de groepssamenstelling is en het doel.

Wil je over de snelweg München in wordt je hoogst waarschijnlijk gestopt. De reden om de stad binnen te gaan moet een geldige reden zijn.

Voor mij is uiteraard het leven ook totaal anders.

Ik zie mijn huisgenoot. Een eigenaardige vrouw met bijzondere meningen en gewoonten. (vooral ook niet erg schoon).

Ik zie een collega. Met de dienst overdracht nog 1 of 2 meer voor enkele minuten. En dat is het. Ik ken ook niet veel mensen in de stad. Maar ik voel mij verplicht tegenover mijn collega’s en die enkele gast om de kans op besmetting zeer laag te houden.

Sinds 1 april zit ik in de deeltijd ww. Een nieuwe ervaring. De regels voor de deeltijd ww zijn heel helder.

Alle vrije vakantie dagen tot 1 april moesten op zijn. Alle overuren moeten op zijn. Ieder personeelslid moet akkoord gaan met de regeling. De staat betaald je 60% van je salaris voor de uren die je niet werkt.

De reden? De staat geeft aan dat niemand verantwoordelijk is voor de huidige situatie. De staat geeft aan dat iedereen zijn bijdrage moet leveren om de crisis door te komen. Dus niet dat alleen de staat en de werkgever. Klinkt zeer redelijk vind ik. (al ben ik nog nieuw en had ik nog weinig).

De titel watten in mijn hoofd komt door het deeltijd werken. Het management wil zoveel mogelijk collega evenredig werkuren geven. Wij werken eerder als beveilig zodat het gebouw niet leeg staat. Gasten zijn er zeer zelden.

Ik had al een keer aangeven zeer flexibel te zijn daar ik op de fiets kom en dat ik niet erg angstig ben. Het verzoek was er dus om tijdelijk naar de nachtdienst te gaan. Hier zitten financiële voordelen aan. Ik werk nog 24 i.p.v. 40. Overdag had ik slechts 16 uur gekregen. In de nachtdienst krijg je een toeslag op je salaris. Het is slechts euro 2. En toch tikt het kleine beetje aan. Ik kom zo bijna op mijn kale netto salaris uit van normaal.

Echter heb ik in mijn hele leven nog nooit in een nachtdienst gewerkt. Ik leid al vele jaren een heel regelmatig leven. Ook als ik reis. Rond 2300 naar bed en rond 0730 er weer uit. En nu werk ik 3 dagen van 2230 tot 0700.

Ik heb moeite met het wakker blijven. En ik kan niet echt genoeg slapen overdag. Ik rol rond 0700 uur mijn bed in en ben om 1115 weer wakker. Slapen overdag lukt niet. Soms ga ik nog een uur naar bed voor de nachtdienst. Al met al. Voor mij doen slaap ik dus veel te weinig.

Het is even doorbijten. Misschien went het nog. Misschien veranderd het nog. Het is hopelijk zeer tijdelijk.

Maar ik loop rond met een chronische jet lag zonder dat ik reis. Ik ben vaker duizelige. Ik heb het gevoel dat ik met watten in mijn hoofd rondloop.

En toch weer: Ik heb het dus goed voor elkaar in deze rare, enge en bizarre tijden. Wederom heb ik geluk. Het had toch heel anders gekund. Reizen is nu onmogelijk. Wat een geluk dat ik voor de tijdelijke baan koos. Dat ik dus ook koos voor een tijdelijke vaste plek.

De watten in mijn hoofd gaan vast wel weer een keer weg. Hoop ik toch.

Even doorbijten

Positief blijven

Zorgen dat je veel lacht

Stay safe

Stay healthy

Liefs

Sabine