Ik ben zo vaak in het park dat ik er verschillende Maya dames heb leren kennen. Doordat een van de dames grieperig was heb ik aangeboden haar te helpen om haar spullen te verkopen. Yolanthe wist niet goed wat ze er mee aan moest. Een toerist die haar helpt. Totdat iemand toch iets kocht. Op haar gezicht verschijnt een voorzichtig lachje. De politie kijkt ook wel even gek op. Zij wilden mij aanspreken maar hebben zich bedacht en liepen door. De dames mogen verkopen in het park als zij maar blijft rondlopen. Of je bedekt je waar als je ergens zit te eten of als je een pauze neemt.
Ik heb ze nu al een paar keer geholpen. Doordat ik beter Engels kan en toch handig ben met gesprek aanknopen gaat verkopen beter. Er zijn al veel foto’s van mij gemaakt. De andere verkopers (andere familie) en de locals lachen omdat ze dit echt nog nooit hebben gezien. Zelfs zij kopen af en toe iets omdat zij dan kunnen zeggen dat Holandesa hun het heeft verkocht. Andere toeristen vragen zich, op afstand af, wat zou het verhaal achter die verkoopster zijn. Ik ben duidelijk niet iemand uit Guatemala. Ook al zijn de mensen hier net zo verschillend als op de rest van de wereld. Super vriendelijk dat ik help. Verkopen gaat echt iets beter. Ik leer ze een paar Engels woorden om te helpen. Dit is een super leuke manier om met mensen aan de praat te komen.
De rondtrekkende vrijwilligers van de tandarts uit USA
De vrijwilligers die blauw bekken in de bergen om kinderen Engels te leren
Raoul en zijn zus die zo trots zijn dat zij mij kennen. Hij heeft al twee keer mijn huiswerk gemaakt. Ik kon hem niet aan verstand brengen dat ik het samen wilde maken. Schattig. Erg lieve mensen
De jongeman uit the Guatemala city. Zo blank als wat. Ja zegt hij. IK ging als student naar Duitsland en iedereen was zwaar teleurgesteld toen zij zagen at ik blank was. Gelukkig vonden zij het wel exotisch dat ik Spaans sprak. Leuk verhaal.
De Maya dames zijn vriendelijk en zijn erg sociaal ingesteld.
Ik weet nu al dat ik ze ga missen.