Ik vlieg dus voor een sollicitatiegesprek naar München. Dat had je een paar jaar geleden toch niet kunnen denken. Decadent even vliegen voor een kort gesprek.
Een van mijn kortste vluchten van de afgelopen 2 jaar. Een vliegreis met een missie. Een vliegreis met een ander doel dan alleen reizen. Een vliegreis die misschien zeer bepalend wordt voor de rest van mijn leven. Nou ja. Soort van dan he!
Mistig is het die dinsdag. Heel mistig. Mijn vlucht heeft een vertraging van een uur. En dat op een vlucht van slechts 1,5 uur. Het risico van vliegen op de dag dat het sollicitatiegesprek is. Op Schiphol stuur ik een email. Mijn vlucht is een uur vertraagd. Ik ben helaas later.
Ik krijg gelijk een email terug. Geen probleem ik ben in het hotel en wacht op je. Fijne vlucht gewenst.
De eerste vraag van het sollicitatiegesprek is: Hoe belangrijk vindt jij op tijd komen? Een fantastische ijsbreker. Ik houd ervan.
Het gesprek voelt niet als een sollicitatiegesprek. De beide heren vertellen over hun carrière in het vak. Zij leggen het concept uit. Af en toe krijg ik een korte vraag. Bovenal hoor ik dat zij mogelijkheden in mij zien. Carrièremogelijkheden als ik dat zou willen.
Nou ik wist niet dat ik het wilde. Maar nu ik het hoorde dacht ik: Ja ik wil!
De merknaam mag nog bekender worden. Het concept staat maar er wordt nog een beetje aan geschaafd. Er komen nog meer nieuwe hotels bij. Een nieuwe locatie openen is uitdagend. Ik zie het voor mij.
Er zijn toch vast nadelen? Dat ligt er helemaal aan hoe je het bekijkt. Mijn salaris is bijna de helft van mijn oude salaris. En voor dat lagere salaris moet ik ook nog eens 40 uur werken i.p.v. 32 uur bij mijn oude baas. En in weekenden en op feestdagen werken.
En ik zeg volmondig ja.
Het doel is vooral de werkervaring opdoen in een hotel.
En. Het lijkt mij heerlijk om een jaar in München te wonen. Een jaar de stad en zijn prachtige omgeving verkennen. Ik houd van bergen en meren. Genoeg te doen en ontdekken.
Op mijn hotelkamer staat als welkom een dienblad met een flesje witte wijn, water, vers fruit en koekjes. Lekker en fijn.
Het concept van het hotel is een goede combinatie tussen hotel en hostel. Locaties zeer centraal. Een eenvoudige en schone kamers tegen een scherpe prijs.
Ik loop na een restaurant in de buurt. Een schnitzel en een glas bier bestel ik. Passend voor de plek.
Bij terugkomst is er brandalarm in het hotel. En het is koud buiten. Heel koud. Met veel lawaai komt er een colonne van de brandweer. Drie grote wagens en twee kleine wagens. Oorzaak. Twee mensen die achter elkaar heel lang heel heet gedoucht hebben. De afzuiging is niet goed afgesteld.
Voor de volledigheid van de reis. Ik ging nog ergens op gesprek. Koos voor het eerste hotel. Gebruikte toch mijn retourticket daar ik pas drie weken later kon beginnen met mijn nieuwe baan.
Ik heb een baan!
Haha hoe grappig kan het leven gaan. Na twee jaar ben ik blij met een nieuwe baan met een laag salaris in een dure stad. En ik heb er zin in.
Mijn vlucht terug was afwijkend. De vlucht had vertraging. De reden is mij niet echt duidelijk. Mijn buurman woont bij de Bodensee. Een gezellige vent met een zwaar accent. Het was soms lastig om hem te verstaan.
De trein richting Enschede haalde ik net. Even overstappen in Amersfoort en weer door. Helaas werd er iemand zeer ziek in de trein. Op station Deventer moesten wij wachten op een ambulance. Super naar voor de patiënt. En een vertraging voor de anderen.
Op station Hengelo kom ik in gesprek met Sean. Een vrolijk jongeman van de Kanaaleilanden. Hij spreekt mij aan over mijn zware bagage. Your luggage looks like it comes with an interesting story.
Sean woont nu in Hamburg. Zijn vriendin in Den Haag. En ontmoet hebben zij elkaar in Berlijn. Hij kan nu een beetje Duits. Kort vertel ik hem mijn verhaal. Kan jij ook Frans? Nee helaas kan ik zeer weinig Frans. Waarom? Mijn broer heeft een transportbedrijf en zoekt altijd mensen die Frans kunnen. Ik had je zo een baan kunnen aanbieden. Leuk zijn zulke ontmoetingen en dat op een station.
In de boemeltrein naar Goor. Er zijn toiletten. En ja er kwam een mevrouw vast te zitten op het toilet. Het viel mee. De deur klemde meer dan dat zij vast zat. Maar de paniek stond op haar gezicht toen zij uit het toilet stapte. Begrijpelijk.
Reizen is nooit saai.
Liefs,
Sabine
Geweldig Sabine, dat had je zelf niet zo kunnen bedenken een paar jaar geleden. Geniet van alle nieuwe ontwikkelingen, je nieuwe baan en jouw nieuwe thuisbasis voor, in ieder geval een jaar.
Veel succes en lekker genieten.
Dank je
Mocht je in de buurt zijn.
Echt mooi hier
Geweldig, wát een verhaal, Sabine! Ik hoor het je gewoon vertellen:) Fantastisch dat je inmiddels begonnen bent. Hopelijk kun je je een beetje settelen, vind je snel een vervolgonderdak en heb je een boeiende baan! Het zal in ieder geval NIET saai zijn, om met jóu te werken!!! XX Jolande
Dank je.
De eerste indruk van de baan is goed.
Goed begin is…………….lol