Roadtrip. Eindelijk kan en mag ik weer

hallstatt

Joepie. Vijf dagen vrij. Tijd om de auto te pakken en meer van Duitsland en Oostenrijk te ontdekken. Op Roadtrip. Eindelijk kan en mag ik weer. Vijf dagen op ontdekkingstocht.

Volgens een collega is het beste om niets te plannen en gewoon gaan. Dat heb ik in de 2 jaren dat ik reisde heel vaak gedaan. Nu had ik toch even gekeken wat er mooi en of interessant zou zijn. En ter plekke bekijk ik dan wel hoelang ik er blijf en waar ik overnacht. Het is naseizoen dus een bed vind ik ongetwijfeld. En niets boeken geeft mij meer vrijheid.

In Reutte moet ik moeite doen om in Oostenrijk te blijven rijden. Bijna elke weg gaat naar Duitsland. Om vanuit Reutte naar het oosten te rijden gooit de navigatie mij ook over Duitsland prima. De weersvoorspellingen zijn erg zomers. De reden dat ik mijn originele plan om naar Wenen te gaan heb gewijzigd. Met bijna 30 graden is in een stad lopen is niet echt een aantrekkelijke gedachte.

Tank vol. Ramen schoongemaakt en gaan. Roadtrip is aan.

Het is maandag en helaas merk ik dat gelijk in het verkeer. Volle wegen. Wegwerkzaamheden (het hoort zo lekker bij Duitsland). Het tempo ligt laag.

Mijn eerste stop Berchtesgaden. Een oude kleine stad in zuid beieren. De omgeving is prachtig. Het is bij mij vooral bekend omdat Hitler zijn adelaarsnest daar heeft. Een huis op de top van een berg. Nu is het meer een restaurant. Helaas was het gesloten. Die informatie had ik pas toen ik op de parkeerplaats was. Een super steile smalle weg omhoog. 24 procent stijging. Ik kreeg de neiging om mijn auto te helpen.

Het documentatiecentrum was wel open. Ik heb toch moeite met de beelden en de geschiedenis. Vele vergaderingen van de nazi zijn hier geweest. Het interessante is dat je vandaaruit de bunker in kan. Een megagrote bunker. Een ondergrondse stad op zich. Bizar en interessant.

Door naar Königssee. Volgens velen een van de mooiste meren van Europa. Helaas zijn alle boottochten uitverkocht. Zo kan een dag toch anders verlopen dan gedacht. Op zoek naar een bed. Ik rijd verder na mijn volgende bestemming voor de volgende dag.

Mijn navigatie heeft zin in een avontuur

Wederom stijg ik ongeveer 24 procent op een super smalle landweg. Af en toe is er een breder stuk zodat auto’s elkaar kunnen passeren. Als klap op de vuurpijl is er zelfs nog een koe op de weg. Ik schiet in de lach. Hoe meer Oostenrijks wil je het hebben?

Ik vind een bed op een eigen kamer in een soort jeugdherberg. Prima schoon en netjes. Al is het bed redelijke kort en het dekbed nog korter. De volgende dag vroeg ontbijten. Voor negen uur ben ik al in Hallstatt. Het meest gefotografeerde dorp van Oostenrijk.

Hallstatt is alles wat je van een Oostenrijks dorp verwacht

Een dorp met een kerk en heel veel houten huizen met balkons en geraniums. Huizen tegen een heuvel opgebouwd aan een meer omringd door bergen. Het is een prachtig dorp. Het heeft iets schattigs.

Ik rij door naar een dorpje verderop. Obertraun. Geen bijzonder dorp. Klein. Echter heeft het wel een hele fijne ligweide aan het water. Met toiletten, omkleedcabines, douches en een eetgelegenheid. Vanaf hier heb je uitzicht op Hallstatt. Er gaat zelfs een bootverbinding naar Hallstatt. Ik wilde er gaan zwemmen. Echter was ik mijn zwemtas vergeten. Wel ingepakt maar niet in de auto gezet. Vergeet muts word ik. Geld had ik al in de parkeermeter gegooid voor ik even door het dorp liep. Dus toch maar even in mijn ondergoed aan het water gelegen. Niemand kent mij hier. Dan maar terug naar mijn kamer en naar het meer om de hoek van de jeugdherberg.

Gosausee. Adembenemend. Wat een prachtig meer. Het ligt hoog omringd door imposante bergen. Echt een plaatje. Het is een bergmeer met weinig plekken om te liggen dat is dan ook echt het enige nadeel. Ik vind dit echt een van de mooiste meren. Gosausee.

En gewoon doorgaan met hoogtepunten

De volgende dag rijd ik naar Bad Ischgl. Ja die naam ken je als je de Sissi films hebt gezien. En laten we eerlijk zijn. Wie heeft ze niet al vaker dan een keer gekeken?

Bad Ischgl is het zomerpaleis van de keizer en zijn vrouw. In totaal heeft Franz Josef er 60 zomers verbracht. Een grote liefhebber van jagen. Het hele paleis hangt vol met zijn jachttrofeeën. Met de plaats en de datum erop. Het paleis was een grote bestaande woning die is uitgebouwd met 2 zijvleugels. Van boven lijkt het op een E. De E van Elisabeth de officiële naam van Sissi. De enige mogelijkheid om naar binnen te gaan is met een gids. Het paleis ligt in een groot park. Iets hoger gelegen is het marmeren paleis. Of wel een kleiner buitenhuis. Prachtig omringd door een balustrade met terrassen begroeid met klimop. Het favoriete optrekje van de hele familie. Ik begrijp dat wel.

Het is een prachtige warme dag dus rijd ik door naar de Wolgangssee. Lekker even zwemmen en lezen. De weersvoorspellingen zijn voor later minder. Dus na een paar uur besluit ik toch maar door te rijden. Na even wikken en wegen is de keuze gevallen op Kufstein. Ooit was ik er in mijn jonge jaren met mijn ouders. Het enige wat ik nog weet is dat de rivier de Inn niet groen was maar grijs. Het is bekend van een lied. Kufstein aan de groene Inn. Wat je zoal niet voor onbelangrijke dingen onthoudt.

Mijn roadtrip maakt ook nog een stop in Kufstein

Ik heb een hotel gevonden vlak bij de burcht. Met ontbijt en parkeerplaats. En de volgende ochtend blijkt dat de gastenkaart van Kufstein gratis entree biedt voor de burcht. Dat scheelt euro 12,50 dat scheelt. Nog even en ik krijg geld toe.

De burcht is op een hele hoge heuvel, rots. Het steekt echt ruim boven de stad uit. Een prachtig gezicht. Heerlijk struinen door de burcht met een museum. De kerkelijke afdeling met alles in rood doet meer aan een huis van lichte zeden denken. De ironie van die gedachte. De stad zelf heeft een leuke oude winkelstraat met prachtige panden. Ik had de dag ervoor al besloten deze dag weer naar Reutte te gaan. De weersvoorspellingen wisselen enorm in de regio. Echter is de voorspelling voor Reutte zonnig. Prima voor nog een middag Plansee.

Op de terugweg maak ik nog een laatste stop in Schwaz. Het is vroeger de grootste zilvermijn van de wereld geweest. Op een minitreintje rij je ruim een kilometer de mijn in. Zo grappig. Op een treintje de berg in. Er is een goede uitleg over de geschiedenis van de stad en de mijn. Er staat ook een reclamebord over het dorp. Ziet er best leuk uit dus ik besluit nog even het oude centrum in te gaan. En wat een aangename verrassing is dat. Er is een hele grote prachtige kerk. Met een oude houten doopvont en een heel groot orgel. In het dorp zijn veel mooie gekleurde huizen. De achterzijde van het gemeentehuis is prachtig met zijn bloemenpracht. Wat een mooie afsluiter van een geweldige reis. Het voelde zoveel langer dan 4 dagen.

En die dag vrij in Reutte en een paar uur Plansee maakten het lekker relaxt.

Bol.com AlgemeenBol.com Algemeen

2 gedachten over “Roadtrip. Eindelijk kan en mag ik weer”

Geef een reactie