Allereerst de beste wensen voor 2020. Zorg dat het een mooi jaar wordt qua de dingen waar je invloed op hebt.
En een oprechte sorry voor de te late reactie over de voortgang van mijn daklozen project in Kaapstad.
Het project met de eetmunten kwam bij toeval op mijn pad. Een zo logische manier om iets goeds te doen. Een zo eenvoudige manier om iemand een maaltijd te geven. Een maaltijd per dag zou een geboorterecht moeten zijn van ieder mens.
Ik heb een paar dagen in de gaarkeuken vrijwilligerswerk gedaan. Spontaan kwamen er donaties van mensen binnen. Bekenden en onbekenden. Vele gaven als reactie: Zo weet ik zeker dat het geld op de goede plek komt.
Overweldigd was ik door gulle giften. Ook de daklozen en het personeel was ontroerd door de gulle gevers uit toch wel dat verre land. Meerdere keren hoorde ik dat gevers/donateurs Engelen zijn.
Een paar uur ging ik de straat op om de eetmunten uit te delen. En ook de eetmunten promoten aan andere mensen. Ambassadeurs. Om de eetmunten te kopen en ook te doneren.
Perfect was het project nog niet. Een goed begin is echter wel het halve werk.
Ik was aansluitend ruim een maand op reis door Zuid-Afrika, Lesotho, Botswana en Zimbabwe. Wat een indrukken, variatie en super lieve mensen heb ik ontmoet.
Ruim een week voor mijn vertrek naar Nederland kwam ik terug naar Kaapstad. Ook om het project te volgen en eventueel nieuw leven in te blazen.
Helaas kwam ik terug in een andere Kaapstad. De sfeer was er anders. Vlak voor de feestdagen komen er meer mensen naar de stad. Er zijn al vroeg kerstborrels. Er zijn al vroeg oude jaar borrels. Er wordt meer drank en drugs gebruikt wat de sfeer niet ten goede kwam.
In Zuid-Afrika is er ook een vluchtelingenproblematiek. Het probleem is er meer in het Noorden. Echter slaat het toch over naar Kaapstad. Een mooi plein is overgenomen door vluchtelingen. Zo schrijnend om te zien. Gezinnen op een matras voor de kerk. Ouders met kleine kinderen, Velen hebben nog geen doek voor schaduw of tegen de regen.
In de gaarkeuken was het de laatste uitgifte dag van het jaar 2019. De keuken gaat een maand dicht. Een welverdiende vakantie. De enige van het hele jaar. Een project een straat verderop neemt de taak over voor die periode. Bij die daklozen opvang hebben de mensen geen eetmunten nodig. Zij verstrekken de eetmunten voor het douchen en het doktersbezoek.
Bij de uitgifte van die laatste dag zag ik geen bekenden. Geen bekende tussen de daklozen. Je kent het wel. Ook in een grote groep springen er een paar mensen uit. Qua karakter, uiterlijk of gedrag. Meestal een paradijsvogel. Ik houd van die paradijsvogels.
De “nieuwe” bezoekers zijn vluchtelingen. Ook zij hebben natuurlijk een maaltijd nodig. Ook zij zijn mensen met recht op een maaltijd. Echter raakte het mij ook dat ik geen bekenden zag. “Mijn” daklozen gaan naar andere punten. Of regelen op een andere manier eten.
Het geld van de gulle gevers heb ik niet geheel kunnen gebruiken.
Waarom niet?
Er zijn bijna 300 maaltijden op een dag. Meer eetmunten uitdelen dan er maaltijden zijn kan niet.
Ik heb geld gedoneerd zodat de gaarkeuken een paar zakken soja en rijst konden kopen. Zelfs is er een keer vers fruit gekocht. Een gezonde uitzondering.
Geld doneren aan een gaarkeuken die een maand sluit voelde toch raar.
Ik heb uiteraard ook rondgevraagd bij mijn ambassadeurs. Hoe voelt het geven van een eetmunt? Dat voelt zeer goed. Maar zelf een eetmunt kopen is er nog niet van gekomen.
Iets wat ik natuurlijk wel een beetje verwacht had. Jammer. Mislukt is het echter niet. Gewaarwording daar heb ik/wij wel voor gezorgd.
Meer mensen kijken weer naar een dakloze.
Meer mensen proberen toch weer te helpen.
Meer mensen geven een deel van hun maaltijd aan iemand op straat.
Meer mensen kijken of zij misschien ook vrijwilligerswerk kunnen gaan doen.
Al met al is er alleen maar goeds uit voortgekomen.
Wat van het geld heb ik ook gedoneerd in een township en een school in een arm dorp. Alles voor maaltijden voor schoolgaande kinderen.
Het geld terugstorten lukt niet. Ik denk ook dat iedereen die het gedoneerd heeft het gedaan heeft met de enige juiste reden: Iemand in nood helpen.
Het geld dat er nog staat gaat zeker naar een of meerdere goede bestemmingen. Er komen er vast nog velen op mijn pad.
En uiteraard houd ik jullie er van op de hoogte.
Liefs
Sabine