Hoe voelt het leven voor mij.

Waarom ik naar Zuid-Afrika wilde?

Ik wilde vooral naar Kaapstad. Waarom? Ik had er al veel over gehoord, gelezen en een beetje gezien.  Mijn ideale reis is de combinatie van cultuur en natuur. Bij voorkeur wil ik dat cultuur het zwaartepunt heeft . In alles leek mij dat Kaapstad mij alles zou bieden wat ik wil. Een stad met genoeg cultuur en ook de natuur is aanwezig.

Vorig jaar overwoog ik al om naar Kaapstad te gaan. Echter hoorde en las ik zo vaak dat het echt te gevaarlijk is voor een vrouw alleen. Echter een jaar later was de mening nog gelijk. En Kaapstad trok meer dan ooit.

Eerlijk. Reizen is nog steeds geweldig. Het is nog steeds zo fijn. De reizen wenslijst wordt ook niet korter. Tijdens het reizen hoor en lees je vaak over andere bestemmingen. Dus ik kom op een bestemming. Technisch kan ik die dan van mijn reizen wensenlijstje afvinken. Echter komt er vaak gelijk een, zo niet twee, nieuwe bestemmingen bij.

Veiligheid is natuurlijk belangrijk. En als ik goedkope bestemmingen uitzoek dan kan ik langer met mijn geld. Maar wil ik dan naar goedkope bestemmingen om langer te kunnen reizen? Of wil ik echt reizen en genieten en als er dan geen geld binnenkomt dat moet ik dan?

Iets anders verzinnen?

Deze vraag stelde ik mij in Twente. Afgelopen zomer. De zomer dat ik 3 maanden weer in Nederland was. En wat was het fijn om weer heel veel lieve mensen te zien en spreken. En het was fijn om even niets te hoeven plannen. De housesittinsg waren geregeld. De termijn stond vast. Even een geplande agenda.

Zelfs kwam er even de gedachte: Misschien is het langdurig reizen wel genoeg geweest. Misschien wil ik wel weer een gestructureerd leven. Misschien is het tijd om weer een “gewoon” leven te gaan leiden. Misschien. Ja misschien wat?

Gelukkig heb ik mijzelf op in januari 2018 op Schiphol gezegd. Niets moet alles mag. Alles is goed. Als ik het niet meer leuk vind stop ik ermee en bedenk dan wel wat er op mijn pad komt. Wat er goed voelt. Geen stress.

En door die rust. Door die totale vrijheid. Daardoor borrelde het weer. De wens om nog meer van de wereld te zien. Nog meer van de wereld te ervaren. Het zat er gewoon nog. En oh wat is dat een heerlijk gevoel.

Hoe het voelt?

Ik denk dat het gevoel het meeste lijkt op een eeuwigdurende verliefdheid. Een diepe verliefdheid.

Dat heerlijke warme gevoel om je hart. De extase. De kriebels. De vlinders. Een tikkeltje ongeduld. Een heerlijk gevoel.

Gelukkig overvalt mij dit gevoel zeer regelmatig. Soms gewoon als ik ergens loop. Soms gewoon op een saaie reisdag. Soms als ik andere mensen zie genieten. Soms gewoon als ik iets nieuws eet. Soms gewoon als ik wakker word op een nieuwe bestemming. Best vaak dus zeg maar. En ik wil dit gevoel lang blijven voelen.  

Een verliefdheid voor het reizen.

Maar bovenal een verliefdheid op mijn leven.

Mijn leven dat voor velen zo anders is dan de norm.

Mijn leven waarvan ik zeg. Ik plan mijn leven niet meer zolang vooruit.

Het leven valt slecht te plannen.

Waarom ik dingen doe ? Gewoon omdat het kan.

Ik sta open voor nieuwe ervaringen.

Ik sta open voor meningen en suggesties.

Ik sta open om te kijken en te luisteren.

Ik sta open om te kijken en te luisteren met mijn hart.

Liefs

Sabine