Een hele logische vraag.
Echter is deze vraag niet eenvoudig te beantwoorden. Het verschilt per continent. Het verschilt per land. Het verschilt per regio. Het verschilt zelfs per wijk.
Het meeste geld geef iedereen uit aan een bed, eten en transport.
Bed. Ik kies er meestal voor om een bed te nemen in of dichtbij het centrum. Het maakt dat ik mij vrijer voel. Een gevoel van vrijheid vind ik belangrijk. In een centrum kan je vaak eenvoudig naar toeristisch attracties lopen. Naar een restaurant of supermarkt gaan. Een geldautomaat is om de hoek. Een bed in het centrum is duurder dan erbuiten. Echter heb ik zelden tot nooit een taxi nodig om weer terug te komen. In een volgend blog zal ik dieper op het fenomeen bed zoeken ingaan.
Eten. Ik ben er dol op. Zelden kook ik tijdens mijn reis. Veelal zijn er geen keukens. In Centraal Amerika wel maar daar was een goedkope maaltijd op straat of in een klein restaurant niet veel duurder dan zelf koken. Het kopen van eten kost ook tijd. Het gedoe met nog meer spullen mee slepen is een nadeel. Dingen kunnen gaan lekken. Ik neem vaak het dagmenu of de special of the day. Goedkoop en vaak lekker. Tevens zie ik het ook als een mooie bijdrage aan de economie. Meer mensen verdienen geld aan mij. Als jezelf kookt, en dat is natuurlijk je goed recht, dan verdient alleen je hostel en de supermarkt geld.
Ergens eten gaan is ook een sociaal gebeuren. Vooral als je op straat eet. Kopen en eten waar de lokale mensen ook naartoe gaan. In Azië hebben de eetkramen vaak nog de beschikking over een tafel en stoel. Plastic uiteraard. Op de plekken heb je snel een kort praatje. En als een praatje niet lukt door de taalbarrière kan je naar elkaar lachen. Proosten met elkaar. Laten weten dat je het eten lekker vindt. Kleine gebaren geven vaak al een gulle lach.
Bij voorkeur heb ik een bed met ontbijt. Gewoon opstaan. Douchen. Ontbijten. Tandenpoetsen en de straat op. Snel en makkelijk. Bij een buffet ontbijt ik royaal zodat ik niet hoef te lunchen. Ook een besparing.
Transport. Ik boek alleen mijn vliegticket van en naar Nederland. Een retour boeken is vaak toch goedkoper dan een enkele reis. Ter plekke kijk ik naar de mogelijkheden. Bijvoorbeeld in Guatemala zijn de super leuke en kleurige “chickenbussen” erg mooi om te zien. Goedkoop zijn ze ook. Echter zijn de meeste chauffeurs ware kamikaze waaghalzen. En de trajecten zijn kort. Wat betekend dat je uren onderweg bent en vaak moet overstappen. De bus vertrekt pas als de chauffeur vindt dat de bus vol genoeg is. Plannen kan dus niet. Ik koos voor een soort minivan (toeristen shuttle of wel luxe bus). Ik deed 2,5 uur over de afstand voor ongeveer euro 10. Met de chickenbus was het ongeveer euro 3,50 geworden. Qua tijd had het zeker 6 uur tot langer geduurd. De bussen zijn stukken voller. Leuk is het zeker. Dus ik nam een korte rit naar een dorp in de bergen. Door de vele bochten kan de chauffeur niet erg hard rijden.
Vaak is het een busje. Soms boek ik een dagtocht naar mijn volgende bestemming. Onderweg zie je nog een paar toeristische attracties. Ik ga niet meer terug naar mijn vertrekpunt. Een handige manier van 2 voor de prijs van 1. Een dagtocht en vervoer naar mijn volgende bestemming. In Colombia koos ik voor binnenlandse vluchten. De tijdsduur was vaak een uur i.p.v. 7 uur in een bus op een weg vol met bochten in de bergen. De prijs voor vliegticket was ongeveer dubbele van de bus. Vliegen usd 85 bus usd 38. Ik ben niet wagenziek en wil dat graag zo houden. In China nam ik de hogesnelheidstrein. Reizen met een trein in zeer aangenaam. Je hebt meer ruimte en bewegingsruimte dan in een vliegtuig. En je kan onderweg naar buiten kijken. Zo zie je meer van een land. (Al viel er in China niet heel veel te zien. Het was hartje winter toen ik er was). In Duitsland koos ik voor de flixbus. Super goedkoop. De keuze was de trein van 2,5 uur voor euro 80 of de flixbus voor euro 20 en dan 6 uur. Ik verteer echt geen euro 60 in een bus. Dat bespaart voor het bed en het eten.
Voor bed, eten en transport zijn er vaak meerder keuzes. Ik bepaal per land waar ik voor kies. Vaak doe ik de ene keer dit en een andere keer dat. Het ligt aan de route. De tijd die het kost. En uiteraard de prijs. Laten we eerlijk zijn. Ik heb meer tijd dan geld. Dus vaak wint die gouden combinatie.
Tot de volgende blog
Sabine
