Een warm welkom in Lesotho.

Ik was een paar uur in Lesotho. Een van de armste landen ter wereld.

Laat mij je even meenemen in wat ik heb gezien en gehoord op deze bijzondere zondag. De dagtocht was een wandeling in het afgelegen Noorden van Lesotho. Het was meer een culturele wandeling waar ik meer leerde over dit land. Helemaal mijn ding dus.

Lesotho was lange tijd een kolonie van Engeland en Nederland. Het ene land koos ooit voor de ene koning en het andere land koos voor de andere koning. Een koning had een afgrijselijke interesse. Bij zwangere vrouwen de baby uit haar buik te snijden! Zonder verdoving uiteraard. Door de tweestrijd ontstond er al een soort provincie in Zuid-Afrika. Nadat de Engelsen alle diamanten uit de grond gehaald hadden was de interesse in het gebied verdwenen. Het gebied werd aangeboden aan Nederland. Nederland bedankte vriendelijk. En dan?

Om maar van het land af te komen. Dan zeg je gewoon dat je het enige juiste doet en dat was: Engeland verklaarde Lesotho een onafhankelijk land. Een land zonder grondstoffen. Het is een koninkrijk. De koning heeft niet echt macht. Er is een democratisch gekozen regering. Verkiezingen zijn er eens per 5 jaar. Alleen hoe kan een land zichzelf redden als je zo in het diepe gegooid wordt?

Lesotho is het hoogstgelegen land ter wereld

Het laagste punt ligt toch nog op ruim 1400 meter. Het merendeel van het land ligt op 1800 meter. Het woord Sotho betekend hoogland. Het land bestaat vooral uit bergen. Er liggen veel grote rotsen. De grond is redelijk vruchtbaar. In de stad kopen mensen land. In de afgelegen gebieden kun jij gewoon een stuk lang gratis gebruiken. Dit klinkt fraai maar is puur armoede. Wegen zijn er eigenlijk niet.

Het is een van de armste landen ter wereld

Er is geen industrie. De werkeloosheid is ongeveer 80 procent. De bevolking is ruim 2 miljoen. Een groot probleem is ook dat er veel hiv geïnfecteerde mensen zijn.

Ik was slechts enkele uren in het Noorden van Lesotho. Op het platteland. In een behoorlijk onherbergzaam gebied. Hier zijn grotten met oude muurschilderingen van dierenbloed. In de grotten bewaarden ze goederen en dieren. De grotten worden zelfs nu nog nog voor vee gebruikt.

Op zondag is er geen school. Echter ontving de schooldirecteur ons wel. De school is door de gemeenschap zelf opgezet. Er zijn 5 leraren op 136 leerlingen. Het onderwijs is daardoor gratis. De kinderen krijgen ontbijt en een warme maaltijd op schooldagen. Vanaf 6 jaar gaan ze 7 jaar naar school. Daarna kunnen ze door naar vervolgonderwijs. Zelden gebeurt dit. Het is voor weinigen te betalen. Er zijn geen banen. Er zijn geen bussen dus naar school haan is een wandeling van 2 uur per keer.

De plek waar ik was heet Mavikadestil wat betekend rots silo. Refererend aan de grotten waar spullen en dieren waren opgeslagen. Elk gezin heeft een stuk land. Ze verbouwen er een beetje groente. Op deze grond groeit weinig. Mais doet het goed. Er zijn dan ook 4 soorten mais. Mais is het hoofdbestanddeel van de maaltijden. Ontbijt, lunch en diner altijd de maïspap. Men zou denken dat de mensen hier vegetarisch zijn. Zelden tot nooit wordt er vlees gegeten. Er zijn niet genoeg dieren. Dieren zijn duur en er is geen geld. Er is ook geen koelkast dus als je slacht moet het vlees in 2 dagen gegeten worden.

Mensen verbouwen dus alleen om hun eigen gezin te onderhouden. Mijn vraag is dan toch. Waarom verbouwen ze niet meer om iets te kunnen verkopen? Het antwoord is triest. Wie kan het kopen? Niemand heeft geld. Hetgeen jij verbouwt heeft de buurman ook. Ruilen is dus ook geen optie.

De criminaliteit bestaat uit het stelen van vee.

Waarom blijven mensen hier? Waar kunnen zij naartoe. Een paspoort aanvragen duurt 2 tot 3 jaar. Met dat paspoort mogen zij 30 dagen in Zuid-Afrika blijven. Werken mag niet je niet in Zuid-Afrika. Zuid-Afrika heeft zelf een hoge werkloosheid.

Ik bezocht een school. De grotten en zag de rotsschilderingen. Ik mocht het lokaal gebrouwen bier proeven. Tot mijn verbazing was het zurig en vond ik het als enige lekker. Boven op de rotsen met uitzicht op de vallei at ik mijn lunch. Ik bezocht een gezin en mocht in hun huis de maïspap met spinazie eten. Ongegeneerd mochten wij vragen stellen. De kleinkinderen wilden graag op de foto en dat mocht ook nog. Ook bezocht ik de lokale medicijnvrouw. Zij vertelde ons haar verhaal en ook haar mochten wij alles vragen. Wat een dag. En wat een leven. Overal was het ontvangst warm en hartelijk. Ik blijf het altijd bijzonder vinden dat iemand zijn huis aan een vreemde openstelt.

De mensen leven een eenvoudig leven

Een heel eenvoudig leven. Het enige leven dat zij kennen. Je buren en vrienden hebben hetzelfde leven. Helaas is er geen hoop dat de situatie zal gaan verbeteren. Want hoe zou dat dan moeten? Hoe creëer je banen in een land waar niets is?

Laat ik afsluiten met een geinig feit. Waarom zijn de huizen rond? Er is een mythe over een nachtgeest. Die verstopt zich graag in een hoek. Om je later te pakken. Als je huis geen hoek heeft kan de geest zich niet verstoppen. En mocht de geest toch komen dan kan je rondjes lopen achter elkaar aan. Je rent net zolang tot de geest moe is en vertrekt.

Of deze. Nog steeds lopen veel mensen met een deken om zich heen geslagen. Ooit vele jaren geleden namen Engels dekens mee als een cadeau. Een prachtig cadeau vonden de mensen dat. Het is helemaal opgenomen in de cultuur. In een land wat zo hoog ligt kan het heel koud worden. Maar dus ook heel warm. Dus of het nu koud is of warm, er lopen veel mensen met een deken. Ik had er nog nooit van gehoord laat staan gezien. Mooie zijn zulke feitjes en andere gewoontes.

Wat maakte op jou ooit veel indruk?

Liefs

Sabine

Waar boek ik wat?

Vliegtickets eenvoudig en snel over https://www.skyscanner.nl/

Een bed eenvoudig en snel over https://www.booking.com

Soms reserveer ik een bed over https://www.airbnb.nl/