Een maaltijd hier kost 1 rand. 6 eurocent!

Muntjes om te eten Zuid-Afrika

Het is wereldvoedseldag. Toeval bestaat niet of toch wel? Ik doneer mijn tijd aan een goed doel. Iets terug doen voor de wereld. De mensen op deze wereld. Iets terug doen voor het land waar ik verblijf.

Ik ben nu een week in Kaapstad. Een week lang zeg ik dus al wat is dit een fijne stad. En ja ik ben bekend met de verhalen over hoe onveilig het is hier. Vooral in de avonden. Tot op heden heb ik nies gehoord of gezien.

Wereldvoedseldag is het vandaag. Ik wist niet dat het op 16 oktober was. Het toeval wil dat ik geregeld had om vrijwilligerswerk te doen. Als reiziger heb ik meer tijd dan geld. Wat van mijn tijd doneren aan een goed doel wilde ik al langer. Vaak was ik tekort op een plek om echt iets te kunnen doen.

In Zuid-Afrika heb ik tijd Wat van mijn tijd doneren dat wilde ik nu wel doen. Gelukkig werkt er in mijn hostel een super goede dame bij de receptie. De anderen zijn ook goed. Maar dame B. geeft echt dat stuk meer. Nee geen stukje maar een stuk. Goede tips. Denkt mee. Ach je kent die mensen wel. Je voelt het binnen een minuut als je ze tegenkomt. B. heb ik gevraagd of zij wist waar ik mijn tijd en inzet kan doneren.

Na 2 dagen kreeg ik netjes op een briefje een naam een email adres om contact te leggen. Een email is zo verstuurd. Een dag later kreeg ik een email terug. Of ik mij woensdag om -8.30 wil melden? Zeker.

Woensdag. De eerste dag dat ik opsta met een wekker. Opstaan. Douchen. Ontbijten. Afscheid nemen van Arif (zijn Over mij volgt snel wat een fijn mens).

Nog even tandenpoetsen. Ik ruik al toast. En snel slaat de geur om na verbrande toast. Het brandalarm gaat af. Wat een herrie. Niemand onderneemt echt actie want de toast geur had bijna iedereen geroken. Tot er een personeelslid op alle deuren bonkt. Eruit allemaal. Brandalarm Snel iedereen in mijn kamer optrommelen en de gang op. Trap af. En ja daar was het nieuws gelijk. Het is slechts verbrande toast de rook heeft het alarm geactiveerd. Iedereen kon weer terug. Verbrande toast op wereldvoedseldag. Sommige dingen verzin je niet.

In flinke pas naar de daklozenopvang. Daar hebben ze meer pech dan de verbrande toast. De medewerker die de goed vullende pap al vroeg in de ochtend bereid kon niet komen. Iets met een vervoer probleem. Er is geen eten om te geven!

Opeens is er nog een grote pan met een maaltijdsoep. Het eten van gisteren. Van een andere locatie. Het is weinig. Niet genoeg voor iedereen. Maar toch nog 25 mensen iets kunnen geven. De organisatie is uiteraard afhankelijk van giften en donaties. Hier zijn een aantal bedden. Zijn douches. Maatschappelijk werkers. Helpen ze met formulieren invullen. Therapie. Bidden ze met mensen.

In de keuken staat nog genoeg afwas. De ontvangstdame vindt het vervelend. Ik stel haar gerust dat ik kom om te helpen. Wat ik moet doen is voor mij niet belangrijk. Al is het een mysterie waar alle pannen wegkomen. Hele grote pannen. Na 1,5 uur Poetsen van pannen en de keukenvloer dweilen is er even geen werk meer. Genoeg werk voor de organisatie maar niet voor mij.

Hope-exchange heeft goed contact met een gaarkeuken. Handig genoeg zitten zij op wandelafstand. F. werkt bij Hope exchange. Zij is ex prostituee. De organisatie heeft haar geholpen om haar leven iets op de rit te krijgen. Zij maakt de toiletten en slaapkamers schoon. In ruil voor de hulp en een eetmunt. F. had mij al kort vertelt over de gaarkeuken. Samenlopen wij al pratend naar mijn volgende onverwachte project.

Gezondheid

Ik word hartelijk ontvangen. Vrijwilligers zijn welkom. Voor ik het weet sta ik in een grote keuken. Er was al rijst gekookt. Ik noem het rijst maar het was rijst in een oranje saus. Wat er verder in zat weet ik niet.

Het menu van de dag is: Twee scheppen rijst en 2 broodjes en een beker water. 2 dames scheppen de rijst op plastic borden. 1 legt er een plastic vork bij. Samen met een andere dame leg ik het brood op de borden. De hele keuken staat vol met borden. Alles gaat op tijd. De gaarkeuken is slechts kort open. 200 maaltijden serveren per dag is het doel. In de ochtend serveren zij koffie. Van maandag tot en met vrijdag. Het hele jaar door. In December sluit de gaarkeuken voor een maand. Dan neemt organisatie Hope-Exchange de gaarkeuken over.

De deuren gaan open. Redelijk geordend komen de mensen binnen. Ontvangen een bord eten. Velen nemen een krant mee of een soort doggybag om het eten te verdelen over de dag. Water mogen ze onbeperkt drinken in de het gebouw. Helaas mogen ze geen fles vullen met water. Water is schaars.

Ik vul plastic bekers met water. Alles wordt hergebruikt. Dus een lege beker gewoon weer vullen en iemand anders drinkt eruit. Gelukkig mogen ze zoveel water nuttigen als ze willen. Ik ben dus niet van de waterpolitie Bij een vader met een jong kind vraag ik de drinkbeker van het kind. Een kinderdrinkbeker vul ik wel met water. Het wordt een warme dag vandaag.

Er liggen mannen en vrouwencondooms om mee te nemen. Ik heb niemand er een zien pakken. Aan het einde van het uitserveren vraagt een mevrouw mij of er nog een slaapzak is. Ik vraag het aan de leiding en tot mijn verbazing zegt ze. Moment ik pak er 1. Nog groter is de verbazing als ik zie dat het kranten in een grote plasticzak zijn. Een mooi strak pakket. De mevrouw is er super blij mee. K. vertelt dat een vrijwilligster van 80 ze zelf maakt. Het is niet echt een slaapzak maar een matje om op te liggen. De grond trekt dan niet koud op en dat scheelt veel zieke mensen.

Een maaltijd hier kost 1 rand. 6 eurocent! Betalen kunnen ze contant of met een eetmunt. Er zijn verschillende kleuren munten. Gaat iemand douchen bij Hope-Exchange dan ontvangen ze een eetmunt. Hygiëne is belangrijk en voorkomt veel ziektes. Een bloedtest laten doen levert een eetmunt op etc. Een prachtig systeem. Ik stel een vreemde vraag: Kan ik eetmunten kopen om uit te delen op straat? Op straat zijn veel bedelende mensen voor een maaltijd. Ik loop nu rond met muntgeld in mijn broekzak om uit te delen. Echter kan iemand voor 5 rand nog niets kopen. Het kan en mag.  Ik koop 20 munten. Voor het eerste. Gelijk koopt een andere vrijwilliger ook munten. Voor 20 rand kan ik 20 maaltijden doneren. Goedkoper en effectiever dan ik het met het muntgeld deed.

Het was 2 uur flink aanpakken. En de tijd was zo voorbij. Ik had ook geen idee dat ik hier zou belanden. Het is goed. Sterker nog het is meer dan goed. De meeste mensen zeiden bedankt. De gezichten. De verhalen. In een korte tijd vertellen mensen je hun verhaal. Heftig. Verdrietig. Intens. Bijzonder dat mensen zo snel hun levensverhaal met mij delen.

In mijn hostel schiet ik B. aan en A. een ander personeelslid. Ik vertel mijn ervaring. En mijn idee. Koop munten bij de gaarkeuken. Zet een pot met eetmunten bij de receptie.  Mensen kunnen eenvoudig eetmunten kopen om op straat aan daklozen te geven. Biedt het mensen eenvoudig aan en meer mensen zullen 5 munten, of missichen wel meer,  kopen. Tevens is de grote vraag wat het hostel doet met overgebleven of iets ouder eten. Het antwoord is nog niets. En ja ze voelen er zeker wat voor om het te doneren. B. zegt gelijk ik zal ook bij onze leveranciers informeren. Zij willen ook vast wel doneren mochten zij dit nog niet doen.

Nog nooit is er in het hostel aan gedacht dat zij heel eenvoudig kunnen meehelpen te doneren aan een goed doel. Mijn doel was om mijn tijd te doneren aan een goed doel. Mijn hoofddoel was het onmogelijke: Een langdurige hulplijn opgang zetten. Ik heb er vertrouwen in dat B. en A. van het hostel zich aan hun woord houden. Gewoon omdat ik zie en voel dat het de juiste mensen zijn. Denken in mogelijkheden. Ik begon deze dag en had nog geen idee hoe ik het ging aanpakken en binnen een paar uur valt het al op zijn plek.

Ken je iemand in Kaapstad? Laat zij doneren. Koop eetmunten Doneer eten. Doneer tijd. Doneer geld. Alles is welkom.
Wil je net als vele anderen doneren aan dit prachtige doel. Op mijn facebook pagina staat regelmatig een betaalverzoek of boek rechtstreeks op NL49RABO0313357188 tnv SM Mensink ovv eetmunten daklozen

Liefs Sabine

12 gedachten over “Een maaltijd hier kost 1 rand. 6 eurocent!”

  1. Gefeliciteerd Sabine! Wat een geweldige manier om jouw tijd te doneren en gelijk met zo’n effectief idee op de proppen te komen om mensen munten te laten kopen. Ik hoop dat jouw ideeën worden overgenomen en het een succes wordt. Men heeft vaak niet veel nodig om mensen in nood een steuntje in de rug te geven.
    Je zult veel zien en leren in deze stad zo te horen! Geniet! Leer! En stay safe!
    (En mocht je zin hebben in koffie en “home cooked meals”, we zitten bijna om de hoek 😁)

    1. Hey Wilma.
      Bedankt voor jullie fantastische bijdrage.
      Ik hoop inderdaad iets blijvends op gang te zetten.
      De start was fantastisch.
      Het laagdrempelig en eenvoudig te maken om anderen te helpen is een mooi doel.
      Wie weet schuif ik toch nog een keer bij je aan. LOL

  2. Hé Sabine, vanuit het zonovergoten Tenerife je berichtje gelezen. Aangezien wij hier kunnen eten wat we willen heb ik je een kleine bijdrage geschonken.
    Super goed dat jij je tijd inzet👍🏼
    😉
    Groetjes Elke

Geef een reactie