De klok tikt door.

Ondertussen ben ik al ruim 1,5 jaar een reiziger. Sterker nog in januari wordt het al 2 jaar!

Iets wat begon als een wens/droom voor als ik met pensioen zou gaan En dan als alles zomaar op zijn plek valt. Mijn dromen. De omstandigheden. Niet wachten. Later bestaat niet. Er is alleen het nu. Of wachten op het goede moment. Er bestaat geen goed moment. Alleen het nu bestaat.

Ik ben in het diepe gesprongen. Niet echt met een groots plan. Ik wilde een lange reis maken zonder tijdsdruk. Om het te financieren. Niet vast te zitten aan een hoop stenen op een plek. Of een tijdsdruk door bezit te hebben. Ik besloot alles te verkopen. Mijn huis. Mijn meubels. Mijn auto. Zelfs een gedeelte van mijn kleding. Toegegeven ik had heel veel kleding. Absurd veel.

Mijn eerste lange reis was 7,5 maanden (langer wegblijven is niet gunstig voor sociale zekerheden) Het enige wat ik wist toen ik terugkwam was dat ik niet terug wilde in het mijn oude leven. Dat leven was goed zolang het duurde. Nu past het niet meer bij mij. Wellicht heeft het nooit echt bij mij gepast en deed ik gewoon wat iedereen doet. Omdat je geen andere levensstijl kent.

Denken in mogelijkheden. Ik kreeg het zo vaak te horen van teamleiders en managers. Mensen die het zeiden omdat ze het op een cursus geleerd hadden. Bij geen van hen heb ik ooit gevoelt wat de kracht is van Denken in mogelijkheden! De leidinggevenden voelden of geloofden het zelf niet. Maar als je het gelooft en voelt dan is in mogelijkheden zo sterk. Je ziet, hoort, voelt en bedenkt dingen die je nooit voor mogelijk had gehouden.

Ik was uit de zogenoemde “ratrace” het “systeem” gestapt en dan opeens zie je mogelijkheden. Het kan ook anders. En dat anders doe ik nu al bijna 2 jaar. Al reizend de wereld over.

Geen bezit. Okay nagenoeg geen bezit. Ik heb mijn fotoalbums en nog wat kleding. Wanneer ik in Nederland ben mag ik logeren bij mijn vader. En er zijn meer lieve mensen die mijn een logeerbed hebben aangeboden.

Geen bezit hebben maakt het leven heel overzichtelijk. Geen bezit hebben maakt het leven stukken goedkoper. Veel mensen realiseren zich niet hoeveel geld je uitgeeft aan bezit. Of je spaart elke maand geld om het bezit te kunnen vervangen. Of je betaald verzekeringspremie. Dan is er nog de angst om het bezit te kwijt te raken of te verliezen.

Dat ik geen “eigen” plek heb maakt veel mensen zenuwachtig.

Maar jij moet toch iets voor jezelf willen hebben? Correctie jij wilt iets voor jezelf hebben.

De adviezen, tips of opmerkingen van mensen zijn hun eigen angsten. Hun eigen beren op hun weg. Hun eigen demonen.

Ik zal een aantal veel gestelde vragen beantwoorden in mijn blogs. Heb je een vraag aan mij? Stel hem gerust.

Liefs

Sabine