China. Een hele andere wereld.

Het bizarre is dat ik in 2017, toen ik mijn eerste lange reis plande, China niet eens overwogen heb. De hele wereld passeerde de revue en China zat er nooit bij. Een blinde vlek voor mij en geen idee waarom. Het is toch een supergroot en ook wel bekend land met bijzondere plekken om te bezoeken. Zo zie je maar dat zelfs voor iemand met als hartenwens reizen de wereld een grote verrassing blijft.

En zo maar opeens in Spanje, ik was aan het denken wat mijn volgende lange reis zou worden, popt Hongkong op. Toevallig heb ik meerdere mensen heel positief horen spreken over Hongkong.

Ik dacht waarom niet.

Gewoon gaan. Pak ik gelijk Beijing en de Chinese muur mee. Voor een visum aanvraag moet je een reisplanning laten zien. Vooraf heb ik mij in China verdiept en werd steeds enthousiaster.

De grote uitdaging van deze reis is de taalbarrière. Ik spreek geen Chinees. Niets. Wel heb ik google translate en daar zocht ik vooraf, en als ik wifi had, de belangrijkste zinnen op zodat ik dat mensen kon laten lezen. Handig is dat booking.com ook offline te bekijken is en er de optie is om het adres is de taal van het land te laten lezen. Zo kom ik overal. En het mooie toeval is dat als er een keer een moment was dat ik dacht en nu? Er altijd wel iemand is die iets Engels kan of ook google translate had. Heerlijk dat mensen zeer bereid zijn om te helpen. Of keek ik op die momenten zo erg zielig dat het uit medelijden was?

De hoge snelheidstreinen zijn top. Een zeer comfortabel manier van reizen.  De topsnelheid was

311 kilometer per uur

en daar voel je niets van..

Wat gelijk opvalt is dat veel brommers hier elektrisch zijn. Een nadeel daarvan is dat je ze niet hoort aankomen. In Guilin zijn zelfs de minibussen elektrisch.

In China wordt nog veel gerookt. En dan vooral de mannen.

In China zijn de straten en stoepen zeer schoon. Iedereen veegt de hele dag door zijn eigen stoep.

Veel mensen in China verven hun haren. Zowel mannen als vrouwen.

Spugen gebeurt helaas nog regelmatig op straat al is het eigenlijk verboden.

Slurpen tijdens het eten gebeurt steeds minder maar hoor je toch nog regelmatig.

In de metro is de mensen eerste uitlaten stappen voor je instapt nog niet echt ingevoerd. Al wordt er aan gewerkt.

Beijing sluit een aantal vervuilende fabrieken voor er hoog bezoek komt zodat de smog minder is.

Smog is echt een groot probleem in de grote steden. Helaas helpt een masker erg weinig. Door het openen van ramen en deuren zit het overal.

Qrl hier in China betaald bijna iedereen met een qrl. Dit kan via de app WeChat of alipay. Je kan dit alleen installeren als je een Chinese creditcard hebt.

Vrouwen krijgen al vanaf 50 jaar een soort AOW. Mannen vanaf 60 jaar. Het is wel afhankelijk van welke regio je werkt en welk werk je deed. De leeftijd gaat in de toekomst wel omhoog. Helaas zijn er dus ook mensen die op hoge leeftijd nog moeten werken of bedelen.

Er zal weinig werkeloosheid zijn in het land. Maar dat is mijn aanname.  Er bestaan erg veel banen die in andere ontwikkelde landen niet meer bestaan. Of er wordt efficiënter gewerkt. Of met meer personeel allen in piekuren. Bijvoorbeeld. Bij fastfoodrestaurants ruimt niemand zijn resten op. Er is service personeel voor die dat voor je doen. En zij vinden het dus vreemd als je wel zelf opruimt want dat is dus hun baan. In winkels, en dan ook nog in hele kleine soms, staat soms wel 6 man personeel terwijl er geen enkele klant is. Sterker nog 12 mensen in zo’n winkel is echt veel te vol.

In de Chinese cultuur heerst competitie.

Je moet de beste zijn in alles wat je doet. Maar gelijktijdig mag je niet opscheppen over je prestaties. Als iemand je aanspreekt dat je iets goed kan moet je het wegwuiven met bescheidenheid.

Studenten doen rond hun 18 een test om te kijken welke vervolg studie het beste bij je past. Een beroepsonderwijs, of een lagere universiteit of een top universiteit. Als je test slecht maakt. Mag je die naar een jaar overdoen. Echter kost dit veel geld. Is de uitslag dat je niet naar een topuniversiteit mag dan kan je nog wel naar een dure privé universiteit.

Tijdens een busrit van Guilin naar de aanlegsteiger van de boot duurde de rit toch ruim een uur. Gelijk bij vertrek begon de gids te praten. En hij bleef maar praten. Geen idee over wat. Dan slaat mijn fantasie op hol. Geeft hij de mensen nu snel een geschiedenisles zodat ze weten wat ze gaan zien. Legt hij de regels uit van niet spugen en netjes in een rij staan. Want in China zijn er heel veel aparte borden met uitleg over gedragsregels. Maar na enige tijd werd het duidelijk. Hij verkoopt producten in de bus. Net zo’n pepermunt reisje. Voor weinig geld een dagje uit met de kans dat je thuiskomt met spullen die je nooit vooraf wilde hebben. Sterker nog.  Je wist niet eens dat die spullen bestonden. In deze bus verkocht de man ook een soort van parfums. En ja hoor. Hij spuit het gewoon in de bus. Heel veel mensen begonnen te hoesten en proesten. En opeens krijg ik een zakje aangeboden. Sommigen weigerden in de bus maar de meesten namen het aan. De man naast mij zegt. Its eat!. Kijk dat begrijp ik gelijk. Ik kan het eten. Interessant. Tot ik het openmaak. De man naast mij zegt. Fish. En ja hoor het is Vis. Het is nog maar ochtend en het ruikt naar een blik vis. En bij openen ziet het er meer uit als kattenvoer. Stukjes vis met heel veel gelei. Ik sla over.

Eten is voor mij heel erg belangrijk.

Helaas zijn er veel restaurants zonder Engels op de menukaart en zonder foto’s. Die sla ik over. Niet omdat ik bang ben om hond te eten want die smaak ken ik niet. Maar ik lust geen kokkels of mosselen. En een kuiken in ei of een zwart ei ziet er ook zeer onaantrekkelijk uit. Dus ik ga altijd ergens eten waar Engels op de kaart staat of foto’s of iemand kan verstaan dat ik chicken of beef wil.

Normaal vind ik Street food erg lekker. Goedkoop is het ook. Een goede win-win situatie. Echter in Yangshuo hangt er rond de standjes met Street food een rare geur. De geur doet mij het meest denken aan urine. Niet een geur die ik wil ruiken als ik ga eten. Geen idee welk ingrediënt ze gebruiken die de geur van urine voortbrengt. Maar aantrekkelijk is het niet. Bij navraag zijn er meer reizigers het eens met de geur en de onaantrekkelijkheid ervan.

Gelukkig is het eten op straat voor de rest wel lekker. De geur is prima. Ik waag mij aan veel dingen niet. Bijvoorbeeld inktvis op een stokje. Maar dat is meer omdat ik normaal ook niet graag inktvis eet. Veel eten op een grote stok en maar roosteren. Of het nu fruit is, vlees of vis alles op een stok.

Opvallend is dat in Shanghai veel winkelcentrum restaurants zitten. Deze restaurants zijn kwalitatief zeer goed en niet duur. Al sluiten bijna alles restaurants om 21.00uur.

Veel Chinezen hebben in januari vakantie. Springfestival. Oud en nieuw in deze regio van de wereld. In China zelf is het door de winter laagseizoen qua buitenlandse toeristen. Op de boottocht was er nog een andere dame uit New York. Op de dagtocht in een volle bus naar de Zilvergrot zat een buitenlands stel. Voor de rest allemaal Chinezen. In mijn eerste hostel bestaan de gasten voor 95 procent uit Chinezen. In de verboden stad was ongeveer 98 procent van de bezoekers Chinees. Als lang en blanke vrouw van ik op. In het zomer paleis heeft een oudere man een water tekening van mij gemaakt. Met als onderschrift: Beautiful. Kijk het is ook heerlijk ego strelend om af te wijken.

Download de VPN app om toch meer toegang te krijgen tot whatsapp en social media. Voor email werkt gmail niet en hotmail wel. Het is erg onduidelijk wat wel werkt en niet en het waarom is het grootste vraagteken. Wechat werkt wel de Chinese variant van whatsapp met heel veel meer opties.

Booking.com

Geef een reactie