De aanloop is al een belevenis

Meer ervaringen, belevenis en een beetje meer avontuur in mijn leven. Ik vind het fijn. Niet altijd gaat het soepel. Zeker is het ook wel eens eng. En ja ik denk ook weleens wilde ik dit nu echt?

Ik wil werknomade zijn. Hoogtijd om ontslag te nemen in Beieren. Afscheid nemen van een prachtige omgeving. Een mooi hotel en collega’s. Het solliciteren ging dit keer snel.

Mijn doel: werken op een cruiseschip. Totaal iets anders want ik ben nog nooit op een cruiseschip geweest. Genoeg nieuwe ervaringen en avontuur. Mijn eerste contract begint 4 juni vanaf Hamburg.

De sollicitatie

De aanloop er naartoe is al een aaneenschakeling van ervaringen, belevenis en avontuur. Het begon met een sollicitatie- en motivatiebrief. De tweede ronde was 3 vragen beantwoorden in een video. Elke vraag is een video. Onwennig. De laatste ronde een online sollicitatiegesprek. Ik ben aangenomen.

Nou ja. Iedereen die gaat varen moet deelnemen aan een veiligheidstraining. En er voor slagen. Zo ging ik de laatste week van April 6 dagen op training naar Rostock. Genoeg ervaring, belevenis en avontuur. Eerlijk? Sommige activiteiten waren best pittig..

Het is uiteraard ook veel theorie. Welke gevaren zijn er? Hoe te handelen bij een calamiteit? Om je zo goed mogelijk voor te bereiden krijg je trainingen. Zo heb je meer vertrouwen in je eigen kunnen mocht er een noodsituatie optreden.

De groep

In een groep met 18 totaal verschillende mensen was er slechts 1 die al eens op een cruiseschip gewerkt heeft. De oudste is 56 jaar en de jongste 21 jaar. In een week tijd hebben wij een leuke band opgebouwd daar het intensief was. Iedereen had wel een onderdeel in die training die hij of zij echt eng of zeer spannend vond.

Onze trainer heeft werkervaring bij de marine en op riviercruises. Goede kennisoverdracht, voorbeelden, respect en vooral ook veel humor. Hij sleepte ons als groep door de activiteiten heen en stoomde ons klaar voor het examen.

Veiligheidstraining in Rostock:

Soms ben je blij dat je vooraf niet precies weet wat er op je afkomt. Deze week in Rostock was er zo een. Jeetje. Met een lach en bijna een traan af en toe. Paniekgezichten.

Op maandag moeten wij al kruipend door een groot kooiendoolhof. Omhoog, omlaag kruipen. Door een buis. Onderdoor, overheen. Bij een temperatuur van 38 graden. De tweede ronde was best heftig. In het donker, vol rook, met af en toe flikkerlicht, blacklight. Bij brand moet je laag op de grond blijven. Je bent je oriëntatie vaak kwijt. Op de tast moet je eruit komen. In de simulatie was Claustrofobie dichtbij.

Het water in

Op dinsdag kruipen wij in een vormloos immersion suit. Een zelf drijvend overlevingspak. Dit is een fantastisch pak. Waterdicht. Je hebt het eerder te warm dan te koud. Het pak draait als je niets doet iedereen op de rug. Zo blijven mensen die bewusteloos zijn toch ademen.

Het pak is knaloranje en je kan er minder in bewegen. Via een trap moeten wij een reddingseiland in. Van het reddingseiland het water in. Gewoon de oude haven van Rostock. Puur natuur. Vervolgens moeten wij een rij maken. Op de borst liggen van je achterbuurman, Je benen geklemd om je voorman. Zodat je samen beter zichtbaar bent en bij elkaar blijft. Met de armen peddelen en gaan.

Ook moet je een rij maken, elkaar vastklemmend, naast elkaar. Hoofd, voeten, hoofd voeten etc. Daaroverheen moeten 2 mensen al kruipend naar de overkant. Vervolgens moesten wij een grote kring maken. En spetteren met de benen.

Om het echter te maken voer de trainer met een motorboot telkens vlak om ons heen. Golven. Golven en nog meer golven. Op zee zijn er altijd golven. Het doel is dat je samenblijft ook bij heftige golven. Als groep ben je beter zichtbaar.

Oh ja en we moesten met het pak op het reddingseiland klimmen. Met zo’n pak aan heeft edereen hulp nodig. Via een trap weer uit het water. En dan nog even van de ongeveer 6 meter hoge kade de haven inspringen. Het pak drijft zo goed dat die je naar boven haalt. Doel bereikt wij vertrouwen het pak.

Vrijeval

Op woensdag gaan wij vrijwillig in de vrijevalboot. De vrijevalboot is de reddingsboot op containerschepen en op  booreilanden. Wij kregen de toestemming om het mee te maken. Bijzonder dus. De boot hangt super scheef. Het instappen is dus een dingetje. Er zitten hoge plastic kuipstoeltjes in met een driepuntsgordel.

En daar zaten we scheef hangend. Allen de gezichten op modus spanning. Hoe groot is de klap? Hoeveel knal je naar voren en naar achter met je nek?  Countdown!  En bam. Je glijdt het water in. Zo zacht.

Glijden maar

Op donderdag moeten we oefenen met de MES. Marine Evacuation System. De glijbaan waarmee het personeel snel op een reddingseiland komt. Een glijbaan met een tweede schacht binnen in. Het was al gezegd. Iedereen glijdt twee keer. De eerste keer doe je het fout.

Klopt. De eerste keer gaat iedereen te snel. Je kan gewoon stil in de glijbaan hangen. Bij mij zei een van de hulptroepen: Je leek wel een verstopte schoorsteen. Wat ik als compliment neem daar ik de eerste keer veel te snel was. Nu het dus zo goed onder controle heb dat ik de snelheid bepaal.

Oh ja wel weer met een ladder omhoog. Gekscherend zei ik al na twee dagen ik ben klim moe. Telkens weer een ladder op.

Brand blussen

Op vrijdag gaan we branden blussen. Eigenlijk hoef je aan boord alleen de kleine brandjes te blussen. Type prullenbak. We oefen toch met grotere branden. Ook krijgen we te zien hoe snel een vuur erg groot kan worden Als oefening. een container instappen waar brand is. Van de zijkanten en via het plafond. Met een co2 blusser. En een heuse lange brandweerslang. Mega power erop. Aan boord zijn normaliter 3 brandweerteams die binnen een paar minuten ter plekke zijn.

Examen

Op zaterdag worden de belangrijkste zaken behandeld voor EHBO. Op zaterdag moeten we ook examen doen. In 3 rondes met 10 vragen per set. Per ronde moet je 60 procent goed hebben. Lastig was voor velen dat onze les in het Duits was. De test is in het Engels. Officieel is de taal op een schip Engels. Iedereen is geslaagd. Altijd fijn.

Het felbegeerde en oh zo noodzakelijke certificaat is binnen. Er wordt zelfs een zeemanspas aangevraagd. Deze heb je voor het leven.

Klinkt toch stoer

De hele week was echt intens. Avontuurlijk. Uitdagend. Nieuwe ervaringen. En het schept gelijk een bijzondere band.

Ik had het niet willen missen.

Slapen in Rostock: Ik overnachtte in een hotel net buiten het centrum met wellness. http://www.booking.com/Share-K6v7Dz

Wil jij ook gaan solliciteren? Voor tips lees dan https://www.sabinesmind.nl/blog/solliciteren-in-het-buitenland-tips/

Bol.com AlgemeenBol.com Algemeen
OMG
Booking.com

8 gedachten over “De aanloop is al een belevenis”

  1. Wat leuk Sabine, de training alleen is al een geweldige ervaring. Ik hoop dat het je zal bevallen op zee. Waar gaat de eerst reis naar toe?
    Heel veel pleZier en Ik hoop dat je leuke gasten zult hebben.

    1. Klopt het hele traject voor aanvang is al een groot avontuur.
      Zoveel te regelen en te doen.
      Ik start 4 Juni op AidaPrima. De thuishaven is Hamburg.
      Ik kom niet zover van huis dit keer.
      Het gaat naar Noorwegen over Hamburg langs Rotterdam naar le Havre en Southampton en weer naar Noorwegen.
      Noorwegen stond sowieso op mijn reisllijst

  2. Mooi verhaal weer ! Super en geslaagd .. ik had het niet gehaald dat weet ik zeker 😂.

    Heel veel plezier met je nieuwe job

Geef een reactie